Carballos artificiais?

Carballos? e artificiais? Vendo o título, seguro que máis de un me tomaría por tolo, pero non, resulta que nós, ou sexa, os seres humanos, na nosa imparable carreira científica xa somos capaces de incluso, crear árbores pola nosa conta. 

En realidade, non son árbores como as que podemos atoparnos dando un paseo pola rúa, senón unhas enormes moles metálicas de ata 4 metros, pero que imitan as funcións dunha árbore natural. Estas "árbores" realizan unha especie de  fotosíntese e liberan o aire contaminado das cidades de pó, xérmenes e bacterias, ademais de reducir o impacto dos gases contaminantes dos automóbiles.

Na actualidade xa hay varios instalados en diferentes cidades do mundo e os estudos realizados están dando excelentes resultados, ademais, o seu custo non é moi elevado, polo que non se descarta que no futuro non sexan unha alternativa viable para loitar contra a contaminación.

De calquera xeito, por moito que inventen, eu non cambio os nosos carballos por ningunha árbore artificial, agardo que máis xente pense coma min.

Dí non ás bolsas de plástico

Según estudios científicos as micropartículas de plástico inxeridas polos animais poden chegar a entrar na cadea alimentaria dos seres humáns. O video móstranos que no mar todo o que flota parece para os peixes, tortugas e outros mamíferos de xeito que a gran maioria morren por atragantamento e outros que corren mellor sorte acaban incorporando pequenos restos de estos polimeros que non poden dixerir os seus aparellos dixestivos. Estos peixes que chegan ás nosas mesas, que consecuencias poden ter para nós?

CONSUMIDORES SOSTIBLES

O noso proxecto para este curso:

Trataremos o noso lixo para reducir o noso consumo.

• Elaboramos xabón a partir do aceite usado nas nosas casas.
• Participamos na II Feira da sostenibilidade de Lalín.
• Estudamos cos titores os procesos de reciclaxe.
• Realizamos unha enquisa no pobo para concienciar na separación de residuos.
• Estamos empezando a reciclar papel das nosas aulas.
• Con papel e cola daremos forma ás nosas caroutas para o entroido.
• Imos construir unha parede de briks para facer unha obra de arte.
• Presentamos mascotas e poemas para o concurso da Ax 21.

Podes participar nas nosas actividades e tamén traer moitos briks da túa casa....

ESPERÁMOSTE....

Como funciona a enerxía solar?

Sen dúbida é unha boa pregunta, porque nin eu mesmo que escribo neste blogue, que me interesa o tema e me teñen falado del unhas cantas veces na clase o sei a ciencia certa.

Moito falamos de paneis solares, avances da ciencia, enerxía solar... pero o funcionamento desta enerxía é máis complexo que poñer un panel ó sol e agardar a que se quente a auga ou unha batería empece a encherse, por dicilo dalgunha maneira, que son os usos máis habituais que lle damos a esta tecnoloxía, neste post, eu voume centrar na segunda, é dicir, o sol como fonte de electricidade para sistemas solares fotovoltaicos.

En principio, a forma na que se captura a luz do sol para convertela en electricidade faise a través de paneis solares compostos de grupos das coñecidas como células ou celdas solares que son as responsables de transmitir a enerxía luminosa en enerxía eléctrica.
Esta enerxía concéntrase nun circuito para aumentar a tensión de saída da electricidade para poder se utilizada tras pasar por un convertidor de potencia, de xeito, que obteñamos corrente alterna que é a que utilizamos nas nosas casas.
Unha célula solar funciona do seguinte xeito: os fotóns que proveñen da radiación solar, impactan sobre a superficie da célula e son absorvidos por materiales semiconductores como o silicio. Os fotóns golpean ós electróns liberándoos dos átomos ós que perteñecían, así, os electróns comezan a circular polo material producindo a electricidade.
Este procedemento, é utilizado en todos os procesos de producción de enerxía solar a través de paneis. Estes paneis, están formados por células de silicio, un material moi abundante no planeta, pero dificil de preparar para a súa utilización, polo que se está investigando en novos materiais para os paneis solares do futuro.
A verdade é que quedoume unha entrada un tanto aburrida e complexa, pero bueno, espero que vos quede máis claro como se produce gran parte da enerxía que consumimos, e, sobre todo, como se xerará a enerxía do futuro.

Eau de Marte

Semella que dentro de pouco tempo, poderemos atopar auga de Marte nos estantes de "supers e tendas", bueno, non sei se chegará a ter tanta difusión, polo menos a curto plazo, pero o que está claro é que en poucos anos ter unha botella con auga marciana non será unha fantasía propia dunha peli futurista, e é que se en agosto, a NASA (axencia espacial norteamericana) recoñecía, tras longos anos de supusicións e teorías, que, efectivamente, no Planeta Roxo, temos auga, polo menos en estado sólido.

Pero o asunto non quedou só nese achazgo de xeo, senón que esta semana, un grupo de científicos, afirmou descubrir unha serie de glaciares, algún máis grande que a cidade de Los Ángeles, baixo a rocha da superficie marciana, o que fai pensar que igual nun pasado relativamente cercano a auga corría por Marte, como hoxe faino pola Terra.

Outro dos achazgos máis chamativos nesta materia, foi, que no planeta ó que me refiro, hai varios millóns de anos, houbo un océano do tamaño duns 20 mediterráneos ocupando gran parte do planeta.

Aínda que a existencia de auga non proba que ocurra o mesmo ca vida, estos descubrimentos, abren un sinfín de soños de atopar a tan imaxinada vida extraterrestre.

En fin... tan só son especulacións, pero o que parece estar claro é que nalgún remoto lugar do Universo, hai, houbo e haberá vida. Se algún día daremos con ela, non o sei, pero ata entón só podemos imaxinar.

Déixovos unhas fotos dunhas nebulosas e do Planeta Roxo.

Excursión científica

Este martes, gran parte dos alumnos de 4º ESO, entre os que me atopo, fomos de excursión a Ourense, a ver unha "feira-exposición científica". Seguramente, vos preguntaredes que para que conto esto aquí, se esta bitácora vai sobre o medioambiente, non sobre as excursións do centro; pero resulta que o medioambiente está estreitamente ligado coa ciencia, de feito, a ciencia depende en gran medida do medioambiente e á inversa, pois sen medioambiente non habería ciencia, e sen ciencia, hoxe en día o medioambiente atoparíase moito máis perxudicado do que xa o está, que lamentablemente, non é pouco.

E é que con toda a preocupación actual acerca do cambio climático, o deterioro da natureza, a contaminación... na ciencia atópase a única saída realmente viable deste grave problema, polo menos, dende o meu punto de vista.

En Galiciencia, así se chamaba a actividade, puidemos ver dende curiosos e divertidos experimententos relacionados coa física e a química, e non me refiro á serie, ata unha reportaxe fotográfica sobre o Espazo, pasando por unha serie de proxectos doutros institutos que trataban todo tipo de temas, moitos deles relacionados co coidado ambiental e co aforro de materias primas, e que se todos realizásemos, e, sobre todo, aplicásemos á nosa vida diaria, contribuiríamos a facer deste planeta, un lugar mellor.

As fotos pertencen á web do Laxeiro.

Vivir enbotellado

En Tailandia, podemos atoparnos con moitas mostras arquitectónicas cada cal máis curiosa, pero se unha chama especialmente a atención a lugareños e visitantes, é "Wat pa Maha Kaen", un templo budista que, quizáis, sexa o primeiro paso cara a arquitectura do futuro, e é que este templo, está construído en exclusiva con máis dun millón de envases de vidro, concretamente de cervexa.

A idea ocurríuselles a un grupo de monxes budistas, como iniciativa para promover a edificación ecolóxica e a reciclaxe, e movilizaron a toda a poboación dos arredores para que lles axudase no seu periplo e recollese todos os vidros posibles, de xeito que, unha vez tiveron suficientes envases, comezaron a construcción unindo as botellas de cervexa con argamasa, de forma que lograron un xenial edificio inmaculado cas cores de Heineken e Chang (verde e marrón), as únicas marcas que empregaron.

Quen sabe? Quizáis nun futuro non tan lonxano, vivamos nós tamén en casas feitas de botellas, e un edificio destas características, deixe de ser algo tan peculiar.